Fotografia wewnętrzna

Jadąca rowerem

	Rzeczywistość jest jedna, ale jej postrzeganie znacznie różni się we wnętrzu każdego z nas. Oto moje wnętrze. Jeden moment kiedy poczułam się uniesiona...  Za pomocą fotografii obrazuję trzy wymiary tej samej rzeczywistości w kolejności od wewnątrz.
	Pierwszy wymiar to moje wnętrze, które rzeczywiście jest symbolicznie zamkniętą przestrzenią, w której jestem, i w której cały odbiór rzeczywistości się dokonuje.  Nie jestem jednak cała tam. Jestem raz pół, a na drugiej fotografii nie mam jednej ręki – w taki sposób chciałam pokazać, że ten moment który się wydarzył był nadrealny. 	
	Drugi wymiar to rzeczywistość już zewnętrzna, którą jednak tylko ja doświadczam. Są to zdjęcie lasu, które akurat widziałam i części roweru, którego dotykałam. 
	I trzeci wymiar, to małe zdjęcie zawieszone w górnym rogu obrazujące o jaki moment wewnętrzny chodzi, co jest od wewnątrz fotografowane. Jadę  rowerem. Wzięłam to zdjęcie w ramkę, żeby pokazać pewnego rodzaju odwrócenie porządku w fotografii, że ta rzeczywistość zewnętrzna jest tutaj w tym momencie najmniej istotna, jest wręcz trywialna, powieszona na nitce. Fundament odbioru rzeczywistości to ludzkie wnętrze. 
	Sfotografować moment wewnętrzny w taki sposób, żeby można było przekazać go innym to było moje wyzwanie.